1. Dankbaarheid is een les die moeilijk te leren valt voor hen die de wereld verkeerd bekijken. Wat ze hoogstens kunnen doen is zichzelf beschouwen als beter af dan anderen. En ze proberen tevreden te zijn, omdat een ander meer lijkt te lijden dan zij. Hoe armzalig en kleinerend zijn zulke gedachten! Want wie heeft reden tot dankbaarheid waar anderen minder reden hebben? En wie zou minder kunnen lijden omdat hij een ander meer ziet lijden? Jij bent je dankbaarheid alleen aan Hem verschuldigd die elke oorzaak van leed over heel de wereld liet verdwijnen.
2. Het is waanzinnig om vanwege lijden dank te zeggen. Maar het is even waanzinnig om niet dankbaar te zijn jegens Degene die jou het onfeilbare middel aanreikt waardoor alle pijn wordt genezen en lijden wordt vervangen door gelach en geluk. Evenmin zouden zij die zelfs maar ten dele bij hun verstand zijn, kunnen weigeren de stappen te zetten die Hij aangeeft en de weg te volgen die Hij voor hen uitzet, om zo uit een gevangenis te ontsnappen waarvan ze dachten dat die geen deur bezat naar de bevrijding die zij nu zien.
3. Je broeder is je ‘vijand’, omdat jij in hem de rivaal voor jouw vrede ziet, een plunderaar die zijn vreugde van jou rooft en jou met niets anders achterlaat dan een donkere wanhoop, zo bitter en meedogenloos dat er geen hoop overblijft. Nu is wraak het enige wat er nog te wensen valt. Nu kun je slechts proberen hem neer te halen om samen met jou, even nutteloos als jijzelf, neer te liggen in de dood, met even weinig in zijn graaiende vingers als in de jouwe.
4. Je biedt God jouw dankbaarheid niet aan omdat je broeder meer slaaf is dan jij, noch zou je verstandigerwijze in woede kunnen ontsteken als hij vrijer lijkt te zijn. Liefde maakt geen vergelijkingen. En dankbaarheid kan alleen oprecht zijn als die met liefde geschiedt. We danken God onze Vader dat in ons alle dingen hun vrijheid zullen vinden. Het zal nooit zo zijn dat sommige worden bevrijd, terwijl andere gebonden blijven. Want wie kan in de naam van liefde marchanderen?
5. Zeg daarom dank, maar in oprechtheid. En laat jouw dankbaarheid ruimte maken voor allen die samen met jou willen ontsnappen: de zieken, de zwakken, de behoeftigen en de angstigen, en zij die rouwen om een ogenschijnlijk verlies of die schijnbare pijn voelen, die kou of honger lijden, of die de weg van de haat en het pad van de dood gaan. Al dezen gaan met jou mee. Laten we onszelf niet met hen vergelijken, want zo splitsen we hen af van onze gewaarwording van de eenheid die wij met hen delen, zoals zij die noodzakelijkerwijs delen met ons.
6. We danken onze Vader voor maar één ding: dat we van niets dat leeft gescheiden zijn, en daarom één zijn met Hem. En we verheugen ons erover dat er nooit uitzonderingen kunnen worden gemaakt die onze heelheid zouden verminderen, of onze functie zouden schaden of veranderen om Diegene compleet te maken die Zelf compleetheid is. Wij zeggen dank voor al wat leeft, want anders zeggen we dank voor niets en verzuimen we Gods gaven aan ons te herkennen.
7. Laat onze broeders dan hun vermoeide hoofd tegen onze schouders leggen, terwijl ze een poosje rusten. We zeggen dank voor hen. Want als we hen naar de vrede kunnen leiden die wij willen vinden, opent de weg zich uiteindelijk voor ons. Een aloude deur zwaait opnieuw vrij open, een sinds lang vergeten Woord weerklinkt weer in onze herinnering en neemt in klaarheid toe zodra we opnieuw bereid zijn te luisteren.
8. Ga dus dankbaar de weg van de liefde. Want haat is vergeten wanneer we vergelijkingen naast ons neerleggen. Wat rest er nog als blokkade voor vrede? De angst voor God is nu eindelijk opgeheven, en we vergeven zonder te vergelijken. Op die manier kunnen we er niet voor kiezen sommige dingen over het hoofd te zien, en toch andere dingen vast te houden, nog steeds als ‘zonden’ achter slot en grendel opgeborgen. Wanneer jouw vergeving totaal is, zul jij totaal dankbaar zijn, want je zult zien dat alles recht op liefde heeft verdiend door liefdevol te zijn, precies zoals jouw Zelf.
9. Vandaag leren we aan dankbaarheid te denken in plaats van aan kwaadheid, kwaadaardigheid en wraak. Alles is ons gegeven. Als we dit weigeren in te zien, hebben we daarom nog geen recht op onze bitterheid en op een zelfbeeld dat ons in een oord van genadeloze vervolging ziet, waar we onophoudelijk gesard en slecht behandeld worden, zonder dat er enige gedachte of zorg aan ons of onze toekomst wordt besteed. Dankbaarheid wordt de enige gedachte waarmee we deze waanzinnige manier van zien vervangen. God heeft voor ons gezorgd en noemt ons Zoon. Kan er meer zijn?
10. Onze dankbaarheid zal de weg naar Hem plaveien en onze leertijd meer bekorten dan waarvan je ooit kon dromen. Dankbaarheid gaat hand in hand met liefde, en waar het ene is moet het andere wel worden aangetroffen. Want dankbaarheid is slechts een aspect van de Liefde die de Oorsprong van heel de schepping is. God zegt jou, Zijn Zoon, dank dat jij bent wat jij bent: Zijn eigen completering en de Bron van liefde, samen met Hem. Jouw dankbaarheid jegens Hem is één met de Zijne jegens jou. Want liefde kan geen andere weg gaan dan de weg van dankbaarheid, en die gaan wij die de weg bewandelen naar God.