Herhaling IV – Inleiding

Nu doen we opnieuw een herhaling, ons er ditmaal van bewust dat we ons voorbereiden op het tweede deel van ons leerproces dat ons leert hoe de waarheid kan worden toegepast. Vandaag zullen we beginnen ons te concentreren op onze bereidheid voor wat hierna volgt. Dat is ons doel bij deze herhaling en de lessen die volgen. We herhalen dus de recente lessen en hun kerngedachten op zo’n manier dat het de bereidheid die we ons nu willen eigen maken zal bevorderen.

Er is een centraal thema dat alle stappen in onze herhaling tot een een­heid maakt, en dat eenvoudig geformuleerd kan worden in deze woorden:

Mijn denkgeest bevat enkel wat ik denk met God.

Dat is een feit en een weergave van de waarheid van wat jij bent en wat jouw Vader is. Dit is de gedachte waarmee de Vader de Zoon geschapen heeft en de Zoon als medeschepper met Hem heeft aangesteld. Dit is de gedachte waarmee de Zoon de volledige waarborg van verlossing krijgt. Want in zijn denkgeest kunnen geen andere gedachten huizen dan degene die zijn Vader met hem deelt. Gebrek aan vergeving houdt deze gedachte buiten zijn bewustzijn. Toch is ze eeuwig waar.

Laten we onze voorbereiding beginnen met enig begrip van de vele ge­daantes waarin het gebrek aan ware vergeving zich behoedzaam schuil kan houden. Omdat het illusies zijn, worden ze niet gezien als wat ze wer­kelijk zijn: verdedigingsmechanismen die jouw niet-vergevingsgezinde ge­dachten beschermen tegen ontdekking en herkenning. Het is hun doel jou iets anders voor te spiegelen, en correctie tegen te houden door allerlei zelfmisleiding, gemaakt ter vervanging daarvan.

En toch bevat jouw denkgeest enkel wat jij denkt met God. Je zelfmislei­dingen kunnen de plaats van de waarheid niet innemen. Evenmin als een kind dat een stok in de oceaan werpt, verandering teweeg kan brengen in het komen en gaan van de getijden, het opwarmen van het water door de zon, en ’s nachts het zilver van de maan daarop. We beginnen dus elke oe­fenperiode tijdens deze herhaling met het gereed maken van onze denk­geest om de lessen die we lezen te begrijpen, en de betekenis te zien die ze ons schenken.

Start elke dag met het besteden van wat tijd aan de voorbereiding van je denkgeest, om te leren wat elk idee dat jij die dag herhalen zult jou aan vrijheid en vrede kan schenken. Stel je denkgeest open en zuiver hem van alle gedachten die zouden kunnen misleiden, en laat alleen déze gedachte hem volledig in beslag nemen en het overige verwijderen:

Mijn denkgeest bevat enkel wat ik denk met God.

Vijf minuten met deze gedachte zullen genoeg zijn om de dag in de banen te leiden die God aangegeven heeft, en alle gedachten die jij die dag ont­vangen zult onder de leiding van Zijn Denkgeest te stellen.

Ze zullen niet van jou alleen afkomstig zijn, want ze zullen alle gedeeld worden met Hem. En zo zullen ze jou allemaal de boodschap van Zijn Liefde brengen, en Hem wederkerig boodschappen brengen van die van jou. Zo zal gemeenschap met de Heer der Heerscharen de jouwe zijn, zo­als Hij Zelf dat heeft gewild. En zoals Zijn eigen compleetheid zich met Hem verenigt, zo zal Hij Zich met jou verenigen die compleet bent wan­neer jij één wordt met Hem, en Hij met jou.

Lees na je voorbereiding eenvoudig elk van beide ideeën die jou zijn toebedeeld om die betreffende dag te herhalen. Sluit dan je ogen, en zeg ze langzaam tegen jezelf. Haast is er nu niet, want je gebruikt de tijd waar­voor die is bedoeld. Laat elk woord stralen van de betekenis die God eraan gegeven heeft, zoals die jou via Zijn Stem werd gegeven. Laat elk idee dat je die dag herhaalt jou het geschenk geven dat Hij er voor jou als Zijn gave in heeft gelegd. En we houden geen ander schema voor onze oefening aan dan het volgende:

Herinner je elk uur van de dag de gedachte waarmee deze dag begonnen is, en breng een stil moment ermee door. Herhaal dan zonder haast de twee ideeën waarmee je deze dag oefent, met voldoende tijd om de ge­schenken te zien die ze voor jou bevatten, en laat ze daar worden ontvan­gen waar ze zijn bestemd.

We voegen er geen andere gedachten aan toe, maar laten deze de bood­schap zijn die ze zijn. We hebben niets anders nodig om ons geluk en rust, oneindige stilte en volmaakte zekerheid te schenken, en al wat onze Vader ons als Zijn erfgoed wil doen ontvangen. Elke dag van onze herhalings­oefeningen besluiten we zoals we die begonnen zijn, waarbij we eerst de gedachte herhalen die de dag tot een bijzonder moment van zegen en ge­luk voor ons heeft gemaakt en die door onze trouw de wereld heeft terug­gevoerd van duisternis naar het licht, van verdriet naar vreugde, van pijn naar vrede, van zonde naar heiligheid.

God zegt dank aan jou, die aldus oefent in het bewaren van Zijn Woord. En wanneer je, voordat je slapen gaat, je denkgeest opnieuw overgeeft aan de ideeën voor de dag, omhult Zijn dankbaarheid jou in de vrede waarin Hij wil dat jij voor eeuwig bent, en waarvan jij nu leert je die weer als jouw erfgoed toe te eigenen.

 

Werkboekles 143

Mijn denkgeest bevat slechts wat ik denk met God.

(125) In stilte ontvang ik vandaag Gods Woord.

(126) Al wat ik geef, is aan mijzelf gegeven.

Chat openen
Hallo, hoe kan ik je helpen?